MEMLEKET İSTERİM!

Cahit Sıtkı Tarancı’nın çok güzel bir şiiri vardır; Memleket İsterim diye…

Dokunaklı cümleleriyle, hayalindeki yerin nasıl olmasını istediğini anlatır.

Girizgah şu şekildedir:

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun….

Ne güzel anlatmış değil mi?

Devam eden mısralarda ise;  

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun…

Adam içindeki memleket tanımlamasını ya da olmasını istediği şekli bu sözlerle özetlemiş.

Şiirsel bir şekilde olmasa da ben de olmasını istediğim memleket şeklini tanımlamak isterim.

Evvela, memleket isterim, işsizi, güçsüzü, parasızı pulsuzu olmasın…

Gök mavi olsun ama trafik problemi de olmasın.

Siyasetçinin işi rant değil hizmet olsun.

Hazine arazileri vatandaşa dağıtılsın…

Ben de isterim, kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Ormanlarımız yok edilip imara açılmasın.

Tarım arazilerine villalar konmasın…

Vallahi ben de isterim, zengin ve fakir arasında ayrım olmasın;

Hatta olmasın ki; akşam evine ekmek götüren adam, çocuğuna istediği şeyi de alsın.

Yalakalar olmasın o memlekette isterim.

Padişahım çok yaşa denmesin artık.

Denmesin ki bir halt zannetmesinler kendilerini…

Eli değmişken yalan da söylenmesin o memlekette.

Vatandaşını kandırmasın politikacılar.

Umudun yerini hüsran kaplamasın.

Bir de hakikaten sen ben farkı da olmasın artık.

Yandaşa peşkeş çekilmesin paralar.

Memleket isterim, insanı mert olsun…